Sociale contacten en uitgaan
Slechts 18% van de respondenten vond de items van de schaal Sociale Contacten als Vrouw (iets) meer dan 'enigszins van belang'. Dat is akelig weinig. Voor een deel is dit verklaarbaar doordat (erg) veel travestieten niet uit de kast gekomen waren.
Kijkend naar het correlatiegedrag past de schaal Sociale Contacten als Vrouw vrij goed in factor II. De correlaties met de schalen van Factor II bedragen: .56, .48 en .56.
Alleen de homo-travestieten (n=33) scoren hier wat hoger met een gemiddelde van 3.1. De aseksuelen scoren 2.7 en de hetero's scoren 2.2 gemiddeld.
Transen (inclusief de twijfelaars) scoren hier ongeveer 2.8. Travestieten die uitgaan naar besloten travestietenbijeenkomsten scoren hier 2.9 versus de 1.9 van de thuisblijvers.
Hoe je het dus ook draait of keert: travestieten laten zich niet of weinig zien.
Tegelijkertijd is 54% van de respondenten meer dan 10% van de tijd volgens eigen opgave verkleed.
Dit is een belangrijk punt, lijkt mij. Travestieten verkleden zich wel, maar laten zich overwegend amper zien. De functie van het verkleden is overeenkomstig factor II en factor I. Factor II is prettig en anders en zich vrouw voelen. Factor I houdt in dat men het omkleden seksueel opwindend vindt. Beide factoren zijn dus gericht op de eigen gevoelens.
Men verkleedt zich dus normaal niet om een bepaald effect bij anderen te bereiken, lijkt het. Helemaal juist is dit niet, want 20% vindt het item 'als vrouw met anderen in contact komen' tamelijk of zeer belangrijk. Het item 'het als vrouw beleven van sociale contacten' scoort zelfs 32%. Nog meer respondenten willen zich als vrouw aan anderen tonen (44%).
Dit punt is ook in strijd met het idee van Vennix (p. 91) dat de betekenis van het dragen van vrouwenkleding het uitdragen van de vrouwelijke identiteit zou zijn. Vrouwen tutten zich immers vooral op voordat ze in de openbaarheid treden. Thuis gaan de gemakkelijke kleren aan en wordt de make-up verwijderd. Niet omgekeerd. Bij travestieten is het vaak precies andersom.
Showgirls (mannen die zich alleen als vrouw kleden om uit te gaan of op te treden) verbazen zich hier wel over. Eerst uren opmaken en kleden om vervolgens niet uit te gaan, lijkt hun een actie zonder zin. Waarom zou je dat doen als je toch maar alleen thuis blijft? Het is echter niet duidelijk of er onder de respondenten van Vennix showgirls zitten. Ten tijde van het onderzoek (voor 1997) kwamen pure showgirls vermoedelijk amper voor of alleen in combinatie met travestie. Een respondent merkt wel op dat hij 2 vormen van travestie heeft. De ene voor zichzelf met als doel seksuele opwinding, de andere bij het uitgaan die totaal anders is. Voorzover ik ik weet, is dit punt niet echt afgevraagd.
Veel travestieten hebben ook de wens om hun uiterlijk te vervrouwelijken. Deze wensen blijken echter meer gecorreleerd te zijn met schalen van Factor II dan met de schaal Sociale Contacten als Vrouw (Vennix, p. 103, 104). Kennelijk worden de veranderwensen dus vooral bepaald door de score op Factor II in plaats van door de wens sociaal goed over te komen als vrouw.
Persoonlijk denk ik dat hier een groot probleem ligt. Travestie begint vaak met de gordijnen dicht en is instrumenteel en gericht op de eigen gevoelens. Verder zagen we dat een belangrijk deel van de respondenten vrij veel tijd verkleed is, maar niet of weinig sociale contacten heeft terwijl men verkleed is. Verder gaat men niet of amper verkleed uit. De korte termijn opbrengst is dus hoog positief ten koste van veel tijd, de lange termijn opbrengst aan sociale contacten is vermoedelijk negatief.
Ik denk hier o.a. aan het vinden van een partner. Wanneer men zich buiten als man kleedt, trekt men niet de juiste vrouwen aan. Wanneer men een vrouw wil, die de travestie geen probleem vindt, is het veel handiger om zich duidelijk als zodanig te profileren. Anders zal men later het contact moeten informeren, wat omslachtig en teleurstellend kan werken.
Om dat probleem op te lossen, zijn er in beginsel 2 mogelijkheden.
1. Beperk de travestie thuis qua tijd.
2. Beperk de travestie tot uitgaan.
Omdat optie 1 in de praktijk door het wat 'verslavende' karakter van travestie lastig is, lijkt optie 2 me de betere optie. Voor veel travestieten is dat echter een volledige breuk met wat men gewend is en zal dit voorstel daarom niet gemakkelijk uitvoerbaar zijn.
1 reacties
Ondanks het feit dat dit artikel klaarblijkelijk reeds lang eerder geplaatst is, vind ik het de moeite waard om te mededelen dat ik dit een zeer goed, accuraat, objectief en nauwkeurig ingeleefde beschrijving vind van een subcultuur die een geheel eigen leven heeft in alle lagen van de samenleving.
Een reactie posten