Geen echte man?

Travestieten komen niet altijd even mannelijk over. Wanneer ze als vrouw verkleed zijn, is dat geen probleem, want dat was ook de bedoeling. Maar op het moment dat ze normaal man proberen te zijn, zijn opmerkingen waarbij hun man zijn in twijfel wordt getrokken, nogal irritant. Vaak zijn zulke opmerkingen ook het uitgangspunt voor een vorm van discriminatie. De t is geen echte man en dus minder en mag dus anders behandeld worden.

Maar wat is een echte man? Is dat een breed geschouderd iemand die sterk doet denken aan een soort aap die zo uit het oerwoud ontsnapt is? Is het een verzorgde man in een duur maatpak? Is het een man die veel geld inbrengt en verder geen tijd heeft? Is het een man die voortdurend achter de vrouwtjes aanzit? Is het eigenlijk wel mogelijk eigenschappen te vinden waaraan een 'echte man' moet voldoen of is dat onbegonnen werk?

Natuurlijk staat het iedereen vrij om zijn eigen invulling aan dat begrip 'echte man' te geven. Maar als je het bekijkt vanuit de biologie zijn er wel een paar eigenschappen te noemen:
1. de echte man is in staat en bereid kinderen te verwekken;
2. de echte man is in staat en bereid die kinderen zo goed mogelijk groot te brengen;
3. de echte man is in staat en bereid met de moeder van zijn kinderen een liefdevolle relatie te onderhouden. In ieder geval tot de kinderen volwassen zijn.

De derde eis is misschien wat minder voor de hand liggend. Maar kinderen zijn gebaat bij een harmonieuze relatie tussen hun ouders. Kinderen groot brengen is veel werk en regelmatige ruzies zijn niet ideaal evenals éénouder-gezinnen.

Dat zijn 3 simpele eisen. Veel mannen lukt het niet om aan die simpele eisen te voldoen. Veel mannen hebben geen zin in kinderen: kinderen zijn hinderen. Weer andere mannen willen ze wel verwekken, maar houden het daarna snel voor gezien. Helemaal wanneer een kind niet 100% is. Weer andere mannen blijven wel en brengen wel geld in, maar zijn moeilijk zover te krijgen dat ze iets anders doen dan werken voor hun baan. Meestal blijft het bij dappere verhalen, maar is de werkelijk bestede tijd aan het kroost minimaal. Wanneer ze dan tijd besteden, moeten er vooral leuke dingen gedaan. Want het geploeter met flesjes, pampers, maar ook stofzuigers, wasmachines, sopdoekjes laten ze graag aan de moeder over. En tenslotte heb je vaders die gewoon voor niets te beroerd zijn, maar het gewoon niet zo lang weten uit te houden met hun vrouw. En natuurlijk ligt de schuld daarvoor niet automatisch bij de man, maar dat lost het probleem niet op. Een vader die er niet is, kan ook niet veel betekenen voor zijn kids.

Niets in deze 3 eigenschappen refereert aan het uiterlijk. Zelfs wanneer de vader er uitziet als een echte Barbie, kan hij nog steeds perfect een echte man zijn, in deze zin, en misschien zelfs wel een betere. Of 'Barbies' echt betere vaders zijn, is overigen nog niet echt onderzocht.

Wel onderzocht is dat mannen met minder testosteron bereid waren babypoppen langer vast te houden dan mannen met veel testosteron. Verder bleek door het vasthouden van een pop het testosterongehalte ook nog eens te dalen.1)

"Mannelijkheid werd traditioneel geassocieerd met werk en werkgerelateerd succes, met competitie, macht, prestige, macht over vrouwen en aan banden gelegde emotionaliteit (...)," zegt Aaron Rochlen (University of Texas). Maar een goede vader moet expressief zijn, geduldig, emotioneel en niet op geld gericht. Rochlen vindt in onderzoek dat vaders die niet aan de traditionele opvatting voldoen gelukkiger zijn. Ander onderzoek laat zien dat niet-traditionele vaders beter aangepaste kinderen hebben, betere huwelijken hebben en beter werk. Ze hebben zelfs een betere fysieke en mentale gezondheid. Mannelijkheid is in beginsel slecht voor een man, zegt Rochlen.1)

Kortom: ons traditionele idee van wat een echte man zou zijn, berust op drijfzand.


1)Bron: Time, November 20, 2007, p. 35-37, Fatherhood 2.0, Lisa Takeuchi Cullen & Lev Grossman.