Mijn man Betty: 2. Help, mijn man is travestiet!
Helen Boyd is een geëmancipeerde vrouw. Wanneer ze een knappe acteur leert kennen, die haar aanspreekt, hangt ze een tijdje later aan de telefoon om een afspraak te maken. Wat ze niet weet, is dat op het moment dat ze belt, die knappe acteur zich zit op te maken als vrouw.
Het duurt een tijd voordat het kwartje valt. Haar knappe acteur vertelt dat hij met Halloween graag verkleed wil gaan als Marie Antoinette. Boyd zoekt er niets achter. Hij vraagt of ze seks met hem wil hebben, terwijl hij verkleed is als Marie Antoinette. Boyd vindt het allemaal prima. Tenslotte lukt het hem haar met de nodige volharding duidelijk te maken dat hij liefst iedere dag gekleed zou gaan als Marie Antoinette en begint er bij haar iets te dagen.
In het begin vindt ze zijn verkleedpartijen wel leuk. Ze gaan samen naar fetish parties. Tenslotte gaan ze samen naar een gewoon restaurant in de buurt. Opeens is het dan allemaal niet zo leuk en opwindend meer. "Het was angst aanjagend." Er wordt veel gepraat. Er wordt getrouwd. Maar na 5 jaar is er in feite nog niets echt opgelost, aldus Boyd.
Boyd schrijft goed en pakkend. Maar ze heeft als veel schrijvers ook gevoel voor drama. Het probleem wordt dus niet gerelativeerd en verzakelijkt, maar juist verabsoluteerd en gedramatiseerd. Dat maakt het leven niet eenvoudiger en zeker niet het leven met een travestiet die transseksuele gevoelens heeft.
Laat ik Boyd probeer samen te vatten. Er zijn volgens haar 3 grote problemen:
1. het sociale taboe;
2. het alles overheersende karakter van de travestie;
3. de wens van haar man om vrouw te worden/te zijn.
Ik zal het sociale taboe niet ontkennen. Maar ze leven samen in een grote stad. Ze hebben (nog) geen kinderen. Boyd is economisch zelfstandig en ook nog zelfbewust. Waarom zou die terugval in status in dit geval zo rampzalig moeten zijn? Het is een mooi verhaal, maar ook niet veel meer dan dat, lijkt me.
Het voorbeeld waar Boyd mee aankomt, is dat ze samen in een restaurant in de buurt gaan eten terwijl haar man volledig verkleed is als vrouw. Ze vindt dat niet prettig. Iets wat ik me levendig kan voorstellen. Maar er is toch ook geen enkele noodzaak om dat soort dingen te doen?
De meeste vrouwen van travestieten hebben geen zin in uitgaan met hun man terwijl die verkleed is. Als je vindt dat de man het recht moet hebben zich (af en toe) te verkleden, mag je als vrouw toch het recht hebben om geen zin te hebben in op een bepaalde manier uitgaan?
Ook het tweede probleem roept bij mij vragen op. Je ontmoet een leuke man. Hij vertelt na niet al te lang dat hij travestiet is. (Heel wat beter dan deze belangrijke informatie te verzwijgen.) Vervolgens zul je als vrouw voor jezelf een inschatting moeten maken. In mijn opvatting moet je dan nagaan of je een leuke relatie met die man hebt en of die man veel voor je overheeft. Wanneer die travestie dan al voortdurend problemen geeft en kennelijk voor hem belangrijker is dan jij als vrouw...
Ook het derde punt is in beginsel simpel. Wil jij als vrouw een man die zich heeft laten transformeren tot vrouw of wil je dat niet? Boyd wil dat in feite niet en dat is haar goeie recht, lijkt mij. Maar bij haar man speelt die wens tot transformatie wel heel duidelijk. Dat is beroerd, maar in feite moet je dan dus niet aan zo'n relatie beginnen of er niet mee doorgaan.
Nu weet ik wel, dat ik hier wat erg sterk rationaliseer. Maar uit wat Boyd schrijft, kun je opmaken dat de relatie niet in evenwicht is. De travestie van haar partner overheerst alles. Zij moet met haar partner uitgaan terwijl die in travestie is en zij dat in feite helemaal niet leuk vindt. En tenslotte is er dan kennelijk een heel belangrijk punt (wel of niet transformeren) waarover geen duidelijke afspraken zijn gemaakt.
Het probleem is hier voor mijn idee niet dat haar partner travestiet is. Het probleem is hier dat Boyd in feite niets te vertellen heeft in de relatie en dat is een hachelijke positie voor een vrouw.
Helemaal los van de travestie kun je dat, denk ik, niet zien. In een normale man-vrouw relatie is seks het bindmiddel. Bij travestie heeft de man vaak een relatie met zijn eigen vervrouwelijkte beeld opgebouwd. De vrouw wordt daardoor seksueel gemakkelijk overbodig of minder belangrijk. Het gevolg is dat ze ook haar invloed op de man verliest. Iets wat hier mogelijk gebeurd is.
Zij ziet hem als knappe man en wil veel voor hem doen. Hij op zijn beurt is vooral bezig met travestie en wel of niet transformeren, terwijl hij in feite niet echt duidelijk maakt, veel voor haar over te hebben.
Het is mooi en verstandig dat Boyd haar partner niet bij voorbaat afwijst omdat hij travestiet is. Maar het gegeven dat hij travestiet is, betekent nog niet dat je als vrouw dan geen eisen meer mag en moet stellen aan je man.
Die eisen zijn volgens mij: 1. de relatie moet voor Boyd positief uitwerken, ze moet zich fijn en veilig voelen. Iets dat nu, als we haar schrijven mogen geloven, beslist niet het geval is. 2. Ze moet er zeker van zijn dat haar man veel voor haar overheeft. Ook dat laatste punt blijft nogal een vraagteken.
Het punt moet niet zijn dat haar man travestiet is. Het punt moet zijn of hij voor haar een goede man is en wil zijn. Doordat Boyd zo opgewonden op die travestie reageert, wordt ze heel onzakelijk en vergeet ze de belangrijke vragen te stellen.
Het duurt een tijd voordat het kwartje valt. Haar knappe acteur vertelt dat hij met Halloween graag verkleed wil gaan als Marie Antoinette. Boyd zoekt er niets achter. Hij vraagt of ze seks met hem wil hebben, terwijl hij verkleed is als Marie Antoinette. Boyd vindt het allemaal prima. Tenslotte lukt het hem haar met de nodige volharding duidelijk te maken dat hij liefst iedere dag gekleed zou gaan als Marie Antoinette en begint er bij haar iets te dagen.
In het begin vindt ze zijn verkleedpartijen wel leuk. Ze gaan samen naar fetish parties. Tenslotte gaan ze samen naar een gewoon restaurant in de buurt. Opeens is het dan allemaal niet zo leuk en opwindend meer. "Het was angst aanjagend." Er wordt veel gepraat. Er wordt getrouwd. Maar na 5 jaar is er in feite nog niets echt opgelost, aldus Boyd.
Boyd schrijft goed en pakkend. Maar ze heeft als veel schrijvers ook gevoel voor drama. Het probleem wordt dus niet gerelativeerd en verzakelijkt, maar juist verabsoluteerd en gedramatiseerd. Dat maakt het leven niet eenvoudiger en zeker niet het leven met een travestiet die transseksuele gevoelens heeft.
Laat ik Boyd probeer samen te vatten. Er zijn volgens haar 3 grote problemen:
1. het sociale taboe;
2. het alles overheersende karakter van de travestie;
3. de wens van haar man om vrouw te worden/te zijn.
Ik zal het sociale taboe niet ontkennen. Maar ze leven samen in een grote stad. Ze hebben (nog) geen kinderen. Boyd is economisch zelfstandig en ook nog zelfbewust. Waarom zou die terugval in status in dit geval zo rampzalig moeten zijn? Het is een mooi verhaal, maar ook niet veel meer dan dat, lijkt me.
Het voorbeeld waar Boyd mee aankomt, is dat ze samen in een restaurant in de buurt gaan eten terwijl haar man volledig verkleed is als vrouw. Ze vindt dat niet prettig. Iets wat ik me levendig kan voorstellen. Maar er is toch ook geen enkele noodzaak om dat soort dingen te doen?
De meeste vrouwen van travestieten hebben geen zin in uitgaan met hun man terwijl die verkleed is. Als je vindt dat de man het recht moet hebben zich (af en toe) te verkleden, mag je als vrouw toch het recht hebben om geen zin te hebben in op een bepaalde manier uitgaan?
Ook het tweede probleem roept bij mij vragen op. Je ontmoet een leuke man. Hij vertelt na niet al te lang dat hij travestiet is. (Heel wat beter dan deze belangrijke informatie te verzwijgen.) Vervolgens zul je als vrouw voor jezelf een inschatting moeten maken. In mijn opvatting moet je dan nagaan of je een leuke relatie met die man hebt en of die man veel voor je overheeft. Wanneer die travestie dan al voortdurend problemen geeft en kennelijk voor hem belangrijker is dan jij als vrouw...
Ook het derde punt is in beginsel simpel. Wil jij als vrouw een man die zich heeft laten transformeren tot vrouw of wil je dat niet? Boyd wil dat in feite niet en dat is haar goeie recht, lijkt mij. Maar bij haar man speelt die wens tot transformatie wel heel duidelijk. Dat is beroerd, maar in feite moet je dan dus niet aan zo'n relatie beginnen of er niet mee doorgaan.
Nu weet ik wel, dat ik hier wat erg sterk rationaliseer. Maar uit wat Boyd schrijft, kun je opmaken dat de relatie niet in evenwicht is. De travestie van haar partner overheerst alles. Zij moet met haar partner uitgaan terwijl die in travestie is en zij dat in feite helemaal niet leuk vindt. En tenslotte is er dan kennelijk een heel belangrijk punt (wel of niet transformeren) waarover geen duidelijke afspraken zijn gemaakt.
Het probleem is hier voor mijn idee niet dat haar partner travestiet is. Het probleem is hier dat Boyd in feite niets te vertellen heeft in de relatie en dat is een hachelijke positie voor een vrouw.
Helemaal los van de travestie kun je dat, denk ik, niet zien. In een normale man-vrouw relatie is seks het bindmiddel. Bij travestie heeft de man vaak een relatie met zijn eigen vervrouwelijkte beeld opgebouwd. De vrouw wordt daardoor seksueel gemakkelijk overbodig of minder belangrijk. Het gevolg is dat ze ook haar invloed op de man verliest. Iets wat hier mogelijk gebeurd is.
Zij ziet hem als knappe man en wil veel voor hem doen. Hij op zijn beurt is vooral bezig met travestie en wel of niet transformeren, terwijl hij in feite niet echt duidelijk maakt, veel voor haar over te hebben.
Het is mooi en verstandig dat Boyd haar partner niet bij voorbaat afwijst omdat hij travestiet is. Maar het gegeven dat hij travestiet is, betekent nog niet dat je als vrouw dan geen eisen meer mag en moet stellen aan je man.
Die eisen zijn volgens mij: 1. de relatie moet voor Boyd positief uitwerken, ze moet zich fijn en veilig voelen. Iets dat nu, als we haar schrijven mogen geloven, beslist niet het geval is. 2. Ze moet er zeker van zijn dat haar man veel voor haar overheeft. Ook dat laatste punt blijft nogal een vraagteken.
Het punt moet niet zijn dat haar man travestiet is. Het punt moet zijn of hij voor haar een goede man is en wil zijn. Doordat Boyd zo opgewonden op die travestie reageert, wordt ze heel onzakelijk en vergeet ze de belangrijke vragen te stellen.
0 reacties
Een reactie posten