Transgender Info-Dag 2010

Ik ben dit jaar niet naar de Transgender Info-Dag in Rotterdam (13 maart 2010) gegaan. Uit ervaring weet ik dat daar vooral transgenders komen. Dat valt misschien te verwachten, maar die dag is vooral bedoeld om het publiek voor te lichten en dat publiek wordt dus op die manier niet bereikt.

Als ik zinvol bezig wil zijn, kan ik me beter verkleden en een keer door Groningen lopen. Voor de emancipatie van transgenders heeft dat vermoedelijk meer effect dan gezellig onder elkaar verteld krijgen hoe transgenders de wereld zien.

Er was nog een ander probleem met de Transgender Info-Dag. Transseksuelen voerden weer volledig de boventoon. Procentueel gezien hebben we in ons land onder de mannen iets van ten minste 3% travestieten en vermoedelijk meer. Dat zijn overwegend mannen die zich thuis met de gordijnen dicht verkleden. We hebben in ons land ook M-V transseksuelen en we weten ook hoeveel dat er zijn: 0.03%. Dat betekent dat je voor iedere 100 travestieten 1 transseksueel hebt. Zo simpel is dat.

Maar wie vullen de dag met hun praatjes? Ik baseer me op het verslag in Transformatie 2010, nummer 2 (p. 3-7) van Anatolia Ales. 1. Vera Bergkamp van COC Nederland. 2. Annemarie de Jonge van het VU Genderteam. 3. Tanja van Hengel, transgender-therapeute (lees: trams-therapeute). 4. Jos Megens van het VU Genderteam. 5. Wendy Iven, moeder van een genderdysfoor kind. 6. Jeanette, gastvrouw T&T Groningen en travestiet. Van de zes sprekers is er één travestiet.

Vervolgens Catherine Keyl met een forumdiscussie waarin ook het publiek betrokken wordt. Wie zitten er in het forum? Jos Megens, Tanja van Hengel, Paulien Benschop (transvrouw), Annemarie de Jong en tenslotte ook nog Jeanette. Van de vijf forumleden is er één travestiet.

Wat komt er in de discussie aan de orde? Ik baseer me nog steeds op het verslag in Transvisie. 1. De problemen van transvrouw Sylvia. 2. De problemen van de zoon/dochter van Wendy Iven. 3. De problemen van crossdresser Jeanette. 4. De problemen van Ellen die volledig als vrouw leeft en geen problemen ziet. ´Wees vooral jezelf, dan verlies je niemand.´ 5. Transvrouw Sylvia die het daar niet mee eens is. 6. Jos Meegens die dat bevestigt. 7. Tanja van Hengel die stelt dat trans Kelly veel goed gedaan heeft. 8. Sabrina die stelt dat er bij transseksuelen in de baarmoeder wel iets mis gegaan zal zijn. 9. Sylvania met een vraag over transseksuelen. 10. Tanja van Hengel over haar omgang met transseksuelen. 11. De samenhang tussen gender-identiteits-stoornissen (transseksualiteit) en stoornissen in het autistisch spectrum. 12. Waarom zijn er in Thailand veel meer transseksuelen? 13. Hedy: de discussie gaat te veel over transseksuelen. Wat is het verschil met travestieten? 13. Het genderteam van de VU houdt de tweedeling man/vrouw in stand. 14. Waarom zijn er alleen M-V transgenders te zien? 15. Jos die ingaat op de kritiek op het genderteam. 16. Jos over lespakketten over transseksualiteit. 17. Jos en Paulien vinden het een heel geslaagde dag. 18. Tanja constateert dat transseksuelen na de operatie uit de verenigingen verdwijnen.

Welke opmerkingen gaan eigenlijk niet over transseksuelen? Van de 18 items heeft er één echt betrekking op travestie. Vijftien items gaan expliciet over transseksualiteit. Dat levert een score van één op vijftien. Niet wat onevenwichtig, maar ontzettend onevenwichtig dus.

Ook wat er verteld werd, hield soms niet over. Vera Bergkamp van COC Nederland vertelt dat ze veel reacties gekregen heeft op een column die ze heeft geschreven, waarin ze stelt: Een man is iemand die zich man voelt en een vrouw is iemand die zich vrouw voelt.

Transseksuelen vinden dit een mooi standpunt. Je bent, wat je graag wilt zijn. Ik vind het ook een mooi standpunt, want dan hoef ik me niet meer 6 uur te verkleden om een beetje vrouwelijk over te komen als ik ergens als vrouw moet verschijnen.

Maar het is natuurlijk volstrekte onzin. Als je naar een kroeg gaat en de mensen daar moet vertellen: 'Luister eens, ik voel me vrouw en dus ben ik echt vrouw', is het heel triest met je gesteld. Mensen zullen je wat medelijdend aankijken. Je bent niet helemaal honderd procent. Zo veel is zeker.

Kennelijk gaan veel transen nooit gewoon naar een normale kroeg. De zogenaamde Real Life Test voorziet daar kennelijk niet in. Jammer, het zou zo genezend kunnen werken.

Maar ook wanneer je als M-V transgender niet naar een normale kroeg durft te gaan in vrouwenkleding, kun je toch snappen dat er iets niet klopt. Als je een knappe, jonge vrouw ziet lopen, ga je dan echt eerst vragen welke sekse ze zich voelt. Of heb je tegen die tijd al lang bedacht: 'vrouw'. Misschien is die conclusie wel helemaal verkeerd, ik maak het zelf regelmatig mee, maar het doet aan het mechanisme niets af.

We schatten de sekse in op basis van wat we zien. Niet op basis van de uitwendige geslachtsorganen en niet op basis van wat iemand zelf voelt.

Als je dit soort standpunten in volle ernst hoort verkondigen, kun je alleen maar concluderen dat sommige transen niet alleen hun eigen sekse willen aanpassen, maar ook de manier waarop mensen al miljoenen jaren lang de sekse van medemensen inschatten. Moeten we bij zes miljard mensen het brein gaan vervangen alleen omdat sommige transen zich dan wat gelukkiger denken te voelen? Transgenders die de wereld even opnieuw vorm willen geven. Als gewoon mens zou je hier toch bang van worden?

Vera vertelt verder dat het COC samen met Trangender Netwerk Nederland aan vijf belangrijke dossiers voor transgenders werkt:
1. afschaffing van de sterilisatie-eis voor transseksuelen,
2. vergoeding voor aanpassing van secundaire geslachtskenmerken bij transseksuelen,
3. voorlichting op scholen over seksuele identiteit en diversiteit,
4. bestrijding van geweld,
5. asielbeleid.

Travestieten hebben in de praktijk aan al die dossiers niet veel. Want zodra ze in jurk of rok buitenkomen en dat op hun werk bekend wordt, verliezen ze tenslotte vaak hun baan en daar gaan die dossiers niet over. Homo's kunnen zich dat meestal niet goed voorstellen, maar die zijn dan overwegend ook niet transgender. ´Gelukkig´ blijven de meeste travestieten veilig in de kast en blijft die ellende hun tenminste bespaard.

Transgenders die net uit de kast zijn, denken vaak dat de wereld het wel zal begrijpen en hen wel zal accepteren wanneer zij zichzelf maar accepteren. Ellen (45) verwoordde dit standpunt in de forumdiscussie: als je je zelf maar accepteert.

Catherine Keyl wil het toch graag even zeker weten. Ze vraagt Willeke en Sylvia, ooit man en vrouw, die ze nog kent van de infodag in Eindhoven, hoe het er nu mee gaat. Twee jaar geleden heette het dat Willeke goed kon omgaan met vragen over het partner zijn van een transgender. Nu barst ze in snikken uit. Sylvia, haar voormalige man en nu haar partner, vertelt hoe het gaat.

Ze is haar baan kwijtgeraakt, ze is het contact met haar zus kwijtgeraakt, ze zijn ook hun vrienden kwijtgeraakt. Maar ze is zelf een schoonheidssalon begonnen, ze probeert weer contact te krijgen met haar zus en ze hebben nieuwe vrienden gevonden. Willeke huilt nog.

Jos van het Genderteam en transvrouw Paulien zeggen dat het een geslaagde dag was.