01 februari 2008



Transgenders en het relatieprobleem


Trangenders dromen vaak van een vrouwelijk uiterlijk en volledige passabiliteit: jezelf zo presenteren dat niemand meer doorheeft dat je van origine een biologische man bent. (Ik beperk me in deze notitie tot M-V transgenders.) Zodra je die perfectie bereikt zou hebben, zou je zonder problemen kunnen uitgaan, winkelen, uit eten gaan en als vrouw allerhande andere dingen doen. Het kleine aantal transgenders (in verhouding tot het totale aantal) dat inderdaad behoorlijk passabel overkomt of dat die passabiliteit niet zo belangrijk vindt, doet dat inderdaad: winkelen, uitgaan, uit eten gaan, uitstapjes maken, op vakantie gaan, etc. Na verloop van tijd merken de meeste van deze transgenders echter nog iets: het is moeilijk om een echte relatie, een echte partner te vinden. Als men het geluk had al een vaste relatie te hebben, speelt dit probleem ogenschijnlijk niet. In de praktijk wordt er echter nogal eens gescheiden en bij t's ligt dat nog belangrijk hoger. Ook deze t's zitten dus vervolgens met hetzelfde probleem. Men kan als vrouw ongeveer alles doen wat men wil, maar een vaste partner vinden, lukt vaak niet.

Wie met dit gegeven op de hoogte is, realiseert zich tenslotte dat een transgender er nog niet is, wanneer zij als vrouw gezien wordt of wanneer ze (soms) als vrouw door het leven gaat. Transgender zijn sterk gericht op het vrouw zijn en op het vrouwelijke uiterlijk. Maar hoe zit het met je relatie? In je eentje genieten van je lange benen in minirok gaat vroeg of laat toch echt vervelen. En wie mij niet gelooft, moet de site van skirtman maar eens rustig lezen en bekijken.

--------------------------------------------------------------------------------
Date: 2007-12-15 20:19
Subject: It’s beginning to look a lot like…
Security: Public

… depression, if this weekend is any indication. I’m having trouble getting through two days off. What am I going to to with two weeks? Admittedly, part of my problem today is that I’m about half sick. I’ve had a headache most of the day and I’ve been coughing. That doesn’t help matters.

I simply can’t find anything that I want to do. Or, I really should say that there’s nothing I want to do by myself. There are no movies, anime series, or television shows i want to watch. There’s not even anything I particularly want to read, and that’s rather unusual for me. I occasionally think about taking a trip somewhere, but the thought of heading out alone stops me. For me, at least half the fun of traveling are the “Oooh, look at that…”, “What did you think of…”, and “Stop here, this looks interesting.” moments, that require another person along.

I really want to find a girlfriend.
---------------------------------------------------------------------------------

Lori Oliwenstein van Time (February 4, 2008, p. 36, Please, Marry Me) beschrijft het voor gewone mensen zo: "Decades of data collection have shown that marriage --for all its challenges-- is like a health-insurancy policy. ... Researchers have found that all the health benefits of marriage are consistent across age, race, education and income groups." Wat ze niet vermeldt, is dat, behalve dat een relatie gezonder is, mensen in een relatie ook nog gelukkiger blijken te zijn volgens hun eigen opgave dan mensen zonder relatie.

Ik denk dat je als mens om echt te genieten van het leven in de eerste plaats een relatie nodig hebt waar je het goed mee kunt vinden. Als je die hebt, wees er dan zuinig op. Als je die niet hebt, ga dan zoeken. Bij die zoektocht (maar ook in andere sociale situaties) proberen 'normale' mensen hun kleding en hun uiterlijk te optimaliseren. Ze willen er zo goed mogelijk uitzien; ze willen zo positief mogelijk overkomen. Dat vergroot hun kansen een leuke partner te vinden. Die partner laat zich in de praktijk namelijk eerst vooral leiden door het plaatje. Ziet de ander er leuk en aantrekkelijk uit? Die eerste indruk, het plaatje dat je neerzet, is heel bepalend.

1. Travestieten weten dit uiteraard ook wel en presenteren zich daarom als gewone man. Het gevolg is echter dat ze later met de bekentenis ''ik ben travestiet" op de proppen moeten komen. Wanneer ze dat vrij snel in het begin van de relatie doen, valt het probleem mogelijk mee. De partner kan afhaken, maar omdat er nog niet zo veel in de relatie geïnvesteerd is qua tijd en moeite valt de schade voor beide partijen te overzien.
2. Een tweede benadering is kiezen voor dameskleding, dus verkleed als vrouw. Wanneer de man er in travestie goed uitziet, hoeft dat geen slechte optie te zijn. Zodra duidelijk wordt dat hij in feite man is, zullen veel vrouwen dat niet als echt probleem opvatten.
3. Een derde benadering die men kan kiezen, is man-in-rok. Op die manier is automatisch de voorliefde voor dameskleding duidelijk, terwijl verder ook duidelijk is dat men man is.
4. Een vierde benadering is dat men er als man wat vrouwelijk uit probeert te zien, b.v. door de kleding subtiel wat te verschuiven in de vrouwelijke richting. Dit is minder extreem dan man-in-rok, terwijl een bepaalde 'stijl' dan toch zichtbaar is.

In de praktijk kun je als man vaak niet vrij kiezen uit deze vier benaderingen, omdat zo'n benadering ook wat bij je moet passen. Op het moment dat je je er niet meer prettig in voelt, werkt zo'n uiterlijk natuurlijk niet meer goed.

De benadering die in beginsel het minst aan te bevelen is, is om eerst als normale man kennis te maken en vervolgens langdurig niets te zeggen en niets te laten merken. Wanneer de vrouw dan tenslotte de 'waarheid' ontdekt, kan ze zich terecht bedrogen voelen en is de schade voor beide partners uiteindelijk enorm. Toch was dit dus een benadering die in de praktijk nog al eens voorkwam. Zo zijn er echtparen waarvan de vrouw al meer dan 30 jaar niet weet dat haar man.... Mijn indruk is echter dat jongeren er steeds minder moeilijk over gaan doen en gemakkelijker 'uit de kast' komen.

Het grote probleem, hoe de ander vast te houden, begint onmiddellijk daarna. Moderne mensen hebben daar zoals bekend veel problemen mee en t's vermoedelijk nog meer. In dit verband wil ik alleen twee belangrijke factoren noemen: 1. seks, 2. toegevoegde positieve waarde.

Uit onderzoek weten we dat de seks-frequentie hoog samenhangt met de tevredenheid over de relatie. Relaties tussen mensen zijn primair seksuele relaties en niet vriendschapsrelaties. Als je een vriendschappelijke relatie hebt, is dat prachtig, maar het is niet voldoende. Seks is wat, door onze evolutie en biologie, de relatie op lange termijn bij elkaar houdt. Maar juist travestieten en transgenders hebben vaak problemen met het opbouwen en onderhouden van een 'normale' seksuele relatie blijkt uit onderzoek. Ook op dit belangrijke punt zijn t's dus in relationeel opzicht in het nadeel als ze dit niet voldoende onderkennen.

Een tweede belangrijk punt in een relatie is dat je iets positiefs moet betekenen voor de ander. Voor je partner moet gelden dat het leven leuker is met jou dan zonder jou. Je partner is op de lange duur nooit een liefdadige instelling, die voortdurend gezeur en ellende wil oplossen alleen maar vanwege je mooie ogen. Jij moet dus voor de ander een positieve factor vormen. Ook dit is een punt dat voor travestieten en transgenders moeilijk ligt. T's zijn immers juist vaak sterk gericht op de eigen emoties en op het eigen uiterlijk in plaats van op de emoties en het uiterlijk van de partner.

Valt er dan niets positiefs te melden voor t's? Volgens mij wel. T's hebben vaker een goede vriendschapsrelatie met hun partner. De seks is misschien wel eens wat een zwak punt, maar dat compenseren ze vaak doordat het veel sterker een vriendschapsrelatie is dan primair een seksuele. In normale relaties zie je juist vaak het tegenovergestelde: man en vrouw hebben samen niets te bespreken omdat kennelijk seks de primaire drijfveer was. Wanneer de seks dan wegvalt, blijft er weinig over.

Waar het me hierboven vooral om ging, was te laten zien, dat het niet automatisch nodig is om gekleed als echte man een vrouw te vinden en dat het juist soms handig en slim kan zijn om het uiterlijk wat te vervrouwelijken. Het belangrijkste daarbij blijft echter weer: komt het leuk en apart over. Het gaat er niet om, wat voor gevoel je er zelf bij hebt, het gaat er puur om hoe (sommige) vrouwen je uiterlijk evalueren.

Op het moment dat je in staat bent volledig prioriteit te geven aan dat doel: positief overkomen bij (sommige) anderen, ben je in feite de travestie voorbij en is het een vorm van mode geworden. Aan één kant is dat jammer, want travestie is net als een huwelijk met een mooie zeemeermin, het is heel verslavend, maar ook heel vernietigend. Aan de andere kant is het een bevrijding en een prima basis voor een relatie.

1 reacties

Anonymous Anoniem zei...

Ik moet vertellen dat dit een stukje boeiende tekst is waar velen toch eens bij mogen stilstaan. Heel goede inzicht vind ik.

zaterdag, augustus 30, 2008  

Een reactie posten