Over Miks travestie-notities
Travestie-notities is ooit begonnen als mijn openbaar, online aantekenboekje op het gebied van travestie.
Het doel van de notities is het verzamelen, weergeven, ordenen en bespreken van informatie (wetenschappelijke en niet-wetenschappelijke) over travestie, transseksualiteit en gerelateerde gebieden.
Het doel is niet de promotie van travestie of het bevorderen van de acceptatie van transgenders, maar puur het proberen vast te stellen wat de (soms misschien onaangename) feiten zijn en hoe deze te verklaren en te begrijpen zijn.
Het doel is ook niet zoveel mogelijk lezers te trekken met korte stukjes waar iedereen het mee eens kan zijn.
Het doel is wel voortdurend en gratis on-line beschikbaar te zijn voor iedereen die op dit gebied serieuze informatie zoekt.
Indien één enkele transgender of partner daarvan dankzij deze notities beter kan omgaan met de problemen op dit gebied, ben ik tevreden. Naar wat ik begrepen heb, is dat doel inmiddels een aantal malen bereikt.
Reacties en kritische opmerkingen zijn anoniem en onder naam mogelijk en welkom. Echte onzin-reacties en reacties met spam worden door mij verwijderd.
Mik van Es
52 reacties
Mooie artikeltjes...
alleen komt het op mij wel erg hokjes over... en wel wat belerend in de context van je voelt je zo en dan ben je dit dit komt meer op me over alsof het een zonde is... en dat het idd fout is om te doen om dat het niet past in onze maatschappij
kleed me zelf vanaf 2009, er zijn wel een paar overeenkomsten, maar verder zit het bij mij genetisch.
ik ben idd bang voor dat er onverwacht bezoek komt, maar ik heb ook geen drang tot dagelijks verkleden...
als je je nou gewoon vrij voelt en de mogelijkheid hebt om je zowel vrouwelijk als mannelijk te kleden thuis waneer je er zin in hebt is dit dat ook travestie?
groet van iemand met een kritische blik
Dank voor je commentaar.
Ik heb niets tegen travestie, want ik heb dat vanaf mijn 13-de of zo gedaan. Rond mijn 20-ste wisten de meeste mensen in mijn omgeving wel dat ik graag vrouwenkleren droeg, omdat ik het vrij openlijk deed. Ik zag er geen problemen in en wilde die eerlijk gezegd, ook niet zien.
Zo rond mijn 45-ste kan ik er niet langer omheen dat ik er misschien geen probleem in zag, maar andere mensen wel. En jammer genoeg krijg je wel met die reacties te maken.
Als je dan informatie begint te verzamelen, merk je dat dat soort reacties niet de uitzondering is, maar de regel. Dat is dus één kant: de problemen die je tenslotte krijgt met andere mensen nadat het bekend raakt.
Maar als je er over gaat lezen, merk je ook, dat het bij travestieten zelf allerhande problemen geeft. Een probleem is bijvoorbeeld dat het naar meer smaakt. Vroeg of laat dreigt het uit de hand te lopen. Het is verslavend. Ik heb al genoeg mensen meegemaakt die tenslotte het transseksuele pad opgingen. Mag dat? Ja. Word je er gelukkig van? Nee, weten we nu dankzij 'Transgenders en werk' van Vennix.
Maar er zijn meer problemen. Het kost heel veel tijd. Vaak ook veel geld. En het leidt tot eindeloos binnen zitten. En daar worden mensen tenslotte vaak depressief van. Verder zie je dat de vrouw in de relatie met een travestiet vaak nog maar weinig te vertellen heeft. Dus ook de relatie wordt onevenwichtig en komt onder druk te staan.
Als de relatie springt, is het vaak moeilijk een nieuwe partner te vinden door die travestie als een probleem wordt gezien of doordat die travestie doorwerkt in het uiterlijk. Ook doordat die travestiet niet gemakkelijk naar buiten gaat om contacten te maken.
De andere kant is dus dat het bij de persoon zelf tenslotte tot allerhande problemen leidt.
Begrijp me goed. Travestie is heel leuk, motiverend, spannend. Maar er hangt een stevig prijskaartje aan dat je in het begin niet ziet, maar vroeg of laag wel moet betalen.
Wat je bij de T&T's tegenkomt, zijn bijna altijd enthousiaste travestieten. Het is heerlijk, het is fantastisch. Ze zouden niet zonder willen. Ze zouden niet zonder kunnen.
Maar probeer eens wat beter en langer te praten met transen die al een jaar of 10 getransformeerd zijn en neem er de tijd voor. En ga eens praten met wat showgirls die al tenminste 10 jaar uit de kast zijn. Dan merk je wel dat er van dat enthousiasme weinig over is.
Dus doe wat je wilt, maar leuker kan ik het helaas niet maken.
Groet,
Mik
Ik heb heb andere motieven om te kleden maar ik ben er niet idealistisch over...
vind het nog steeds fijn maar ik ben dan ook een huismus wat dat betreft...
verder hoef ik niet naar buiten te treden
en vanwege het taboe en de misvattingen is dat in deze tijd ook niet veilig zonder in elkaar getrapt te worden...
er zijn in mijn omgeving misschien iets van 3 mensen die naar vol begrip het weten...
het is in iedergeval wel zo als ik het zonder zou kunnen graag.... maar.... wegstoppen kan ik ook niet...
wat ik wel kan is genoeg hebben aan wat ik heb en waarmee ik me kleed..
al zal ik wellicht in de toekomst me eens een dag om laten toveren als vrouw door mariposa of dergelijke zaken, alleen om eens te zien hoe het passabel kan...
kortom ik ben aardig realistisch dat het echt niet zonneschijn is
Anoniem zei: bij mij zit het verder genetisch. Ik denk dat je genetisch of man of vrouw bent, wat niet wegneemd dat je bepaalde intersses hebt die de maatschappij aan vrouwen toeschrijft. Mik heeft gelijk, het is (ont)spannend, leuk maar toch komt er eens een tijd dat je gaat merken dat het teveel aandacht van je eist. Het eist je zo op dat je soms het gevoel krijgt je tijd te verprutsen aan iets waarvan je niet eens weet waarom je het nu in feite doet. Het neemt je zo sterk in de ban dat soms je werk er onder gaat leiden. het domineerd je gedachten.
Wanneer je gevoelig bent voor alles wat mooi, zacht, jeugd, uitstraald dan heb ik de indruk er nog meer van gebeten te zijn. Wanneer je in de spiegel kijkt als man en je vergelijkt het wanneeer je opgemaakt ben als vrouw, heb je veel kans deat deze laatste er veel jeugdiger, zelfs vlotter gaat uitzien. Je wordt bijna verlieft op je evenbeeld als vrouw. Hoe meer je dit voed hoe sterker het verlangen om terug die gedaante aan te nemen. Het is alleen de vraag " hoe perk je het in, hoe kom je er vanaf"
patricia
Nu stel je die vraag nog, maar heel veel zijn al zo ver dat ze er niet meer van af willen, maar alleen nog maar verder willen op dat pad.
Hoe kom je eraf? Antwoord: wel verkleden, niet bekrachtigen.
En wat als je het als vrouw ontdekt en hij beweert bij hoog en laag dat het voorbij is ? Ik geloof daar niet in !
Ik ook niet. Want hoe kan hij daar zo zeker van zijn? En waarom zo heftig?
Ik denk dat het meer is/was dan travestie aan de foto's te zien !
'k Zit er enorm mee verveeld en het is niet iets dat bespreekbaar is in mijn omgeving ! Iedereen zou me gek verklaren moest ik mijn verhaal vertellen ! Soms denk ik dat ik er gek van zal worden, want ik weet niet of het fantasie van hem is/was of niet !! Ik heb niets tegen het verkleden, maar wat ik ontdekt heb, gaat er ver boven ! 'k Zal nog naar een psycholoog of een psychiater moeten om mijn verhaal te vertellen en eens te horen wat die er van denkt !
Hallo Dorothea,
Waarom denk je dat het meer is dan alleen travestie als je de foto's ziet? Kun je s.v.p. iets specifieker zijn?
Alle gewone travestie is altijd meer dan alleen vrouwenkleren dragen. Die vrouwenkleren hebben voor die man een grote emotionele lading. Het is een heel opwindend iets dat de fantasie ook sterk prikkelt. Bij alle gewone travestie speelt fantasie een grote rol. Die man draagt niet alleen vrouwenkleren, maar voelt zich ook vrouw en schept zijn eigen fantasie-werkelijkheid waarin hij de vrouwenrol speelt.
De ervaring leert wel dat dat verblijf in die fantasie-werkelijkheid heel bekrachtigend is, meestal speelt af en toe masturberen daarbij ook een rol. Die man wil steeds meer in die fantasie-werkelijkheid leven en gaat geleidelijk aan steeds verder. De uitkomst is soms dat ze volledig vrouw willen worden, maar soms gaat het ook wel een totaal andere kant uit die zo mogelijk nog beangstigender is.
Dit klinkt vrij onheilspellend, maar ik kan het niet mooier maken dan het vaak is. Aan de andere kant zijn er mogelijk ook veel travestieten die er op een gegeven moment gewoon genoeg van krijgen en er mee stoppen.
Met 'gewone travestie' bedoel ik met de gordijnen dicht. Showtravestie doe je openlijk en dan probeer je juist bij andere een illusie op te wekken dat ze een soort vrouw zien.
Waarom wil je naar een psycholoog of een psychiater (dat is overigens niet hetzelfde)? Je denkt al ergens aan, maar je voelt je niet zeker en wilt dat graag door een 'deskundige' bevestigd zien? Hmmm, ik ben zelf psycholoog, maar ik denk niet dat alle psychologen en psychiaters alles af weten van travestie en dergelijke. Je kunt nu eenmaal niet alles weten.
Als je wilt, kun je me ook mailen: mikvanes AT gmail PUNT com. Alles aan elkaar natuurlijk. Realiseer je wel dat je mail-account gehackt kan worden door een huisgenoot of kennis. En dat met een key-logger alles wat je intypt op je (thuis)computer zonder dat je het weet, opgeslagen kan worden. Travestieten hebben vaak een informatica-achtergrond. Hou er ook rekening mee dat je man vroeg of laat op deze blog terecht komt en je opmerkingen leest.
Sterkte,
Mik
Mik,
ik heb je een email gezonden, want ik wil niet dat hij dit hier ooit eens leest !
Groetjes,
Dorothea
Waar is die dan? Waar blijft die?
Mik,
'k heb je op vrijdag 18 november een nieuwe mail gezonden ! Het gaat volgens mij over die totaal andere kant die mij vreselijke angst aanjaagt !
OK, Ik heb hem. Zat in de spam-map. Ik ga het eerst bekijken.
Mik
Mik,
Wil je eens kijken naar je email?
Ik heb je een mail verzonden.
Groetjes,
Dorothea
Dag Mik,
Het is niet de bedoeling dat iedereen dit kan lezen maar ik weet niet goed hoe ik u anders kan contacteren.
Ik maak een eindpaper over travestie en vind de artikels heel erg boeiend die je op je site plaatste! Ik heb wel een vraagje. Voor de eindpaper moet ik 20 wetenschappelijke bronnen vinden en deze mogen maximum 10 jaar oud zijn. Als ik de artikels lees vind ik het altijd zeer moeilijk om de originele bronnen terug te vinden. Ik vind vanonder altijd wel een heel klein beetje informatie, maar niet genoeg om uit te kunnen zoeken waar de artikels precies uit komen. Heb je soms een tip of ergens een plaats waar je bronnen opgeschreven staan? Ik maak mijn werk over zelfaanvaarding van travestieten en de reactie van het gezin op travestie. Groetjes,
Lize
hallo
ik ben een man ,heb graag eens een rok aan dit gaat al een paar jaar zo ,vroeger nooit gehad ,heb ook een jurkje gekocht op mplaats
vervelend om te kopen als man zijnde,vind het fijn om te dragen allee ndan in huis ik woon alleen heb een lat relatie en wil dit graag voor mij zelf houden ,heb contact met een vrouw van mplaats die dameskleding verkoopt en het helemaal niet erg vind wat ik doe en wat koop ,ik hoefde mij niet te schamen ervoor ,heb er zelf wel moeit mee om erheen te gaan ,ik heb kinderen weten er niet van ,maar hoe stop ik hiermee ,word er wel opgewonden van als ik het draag ,ik ben 55jaar ,moet ik hiermee stoppen wat vind u ervan ,ik schaam me voor mijn omgeving als die het te wten komen ,ik hoor graag een reactie
Je kunt wel willen stoppen, maar zo simpel is dat niet. Als je probeert te stoppen door het niet meer te doen, gaat het een tijd goed en vervolgens bezwijk je na een tijd en geef je daarna volop toe.
Wat je beter kunt doen, is proberen het verkleden en het verkleed rondlopen constant te houden. Dus niet vaker gaan verkleden en niet voortdurend verkleed gaan rondlopen, maar bijvoorbeeld maximaal 1x of 2x per week. Dus zet jezelf op rantsoen. Bij mannen waar de vrouw dat eist, blijkt het daarna vaak heel goed te gaan, is mijn indruk.
Uit de kast komen vanuit de visie dat het allemaal moet kunnen, is heel dapper, maar leidt vaak tot heel veel ellende. Dus als je in de kast zit, ben je veilig en je zit daar comfortabel. Lekker proberen te blijven zitten. Dus hou het in huis en beperkt het wat.
Sterkte en succes,
Mik
hoi mik
bedankt voor je reactie,ja het is heel moeilijk te stoppen ,hoe dit is begonnen toc wel een tijdje geleden maar ik schonk er geen aandacht aan ik had nooit toen geen dameskleding aan het is van de laatste jaren dat ik af en toe iets aan doe en dan alleen in huis soms pantys dan een bh aan een slipje ,deed alles weer weg maar begon opnieuw met een rokje te kopen van mplaats en een topje
een jurkje en deed het aan in huis vondhet fijn zitten ,tot nu toe bijna niets gekocht maar heb nu iets op het oog wat ik misschien wel koop,ook van mplaats in de winkel koop ik niet ,heb ik een keer gedaan en gezegd dat he voor mijn vriendin was ,mijn hart klopte in de keel ,doe ik dus niet weer ,allee nvan mplaats die dames hebben er een beetje begrip voor wat ik doe maar ik voel me wel ongemakkelijk er bij,ben altijd bang dat het een bekende is en dat wil ik niet ,he tis toch moeilijk zo vind ik ben verder een normale man hetro zeker en wil me soms verplaatsen in die jonge meiden ,zou graag ook zo willen zijn ze zien er vaak mooi uit en dat doet me wel wat ,is dit een gezond gedrag voor mijn leeftijd ,ik dus 55 jaar je zei al af en toe verkleden ik hoop dat het lukt het beheerst me wel vind ik ,graag hierop een reactie
Groetjes van toch wel een eerlijke man met een klein probleempje denk ik
Hoi Mik
bovenstukje heb je gelezen ,ik ben toch bezig om het verkleden
af te bouwen ,wil toch niet dat er iemand achter komt wat ik doe
ik zou me er erg voor schamen,vind het jammer maar kan niet anders ,ik loop graag in ee nrok of jurkjerond in huis vind het best opwindend rn vrouwelijk
ik wou het hier eve nbij laten ,hoop op een reactie van je,
groetjes van iemand die af en toe niet een andere rol mag spelen in dit leven
het verkleden zoals ik al zei in bovenstaande artikel leidde er wel toe dat ik in rok of jurkje en bh meer ging mastuberen ,ik wil dit even eerlijk zeggen want het is vind ik een ietwat vreemd gedrag vond ik ,hoe komt dit nu eigenlijk ,wil je toch die jonge vrouw zijn in jezelf en je dan gelijk bevredigen dat je haar in fantasie ziet wat ik dan had ,of mijzelf zag staan in dameskleding ,waar ik opgewonden door raakte ,het is en blijft vreemd vind ik ,graag een reactie hierop ,groetjes van een goedaardige eerlijke man
Sorry, ik zie dit bericht nu pas staan.
Dat verkleden leidt tot masturberen lijkt me niet zo vreemd. Heteroseksuele mannen raken opgewonden van vrouwen. Door de cultuur waarin we zitten kun je vrouwen moeilijk los zien van hun kleding. We kijken niet de hele dag alleen playboy plaatjes. Daardoor krijgt vrouwenkleding iets opwindends. Bij bijvoorbeeld een zwarte bh is dat vaak heel duidelijk voor hetero-mannen.
Op zich lijkt dit ook niet zo erg. De problemen komen vooral wanneer die koppeling tussen verkleden en sex onduidelijk wordt, weten we uit het travestie-onderzoek van Vennix. De man fantaseert over de vrouwenrol en bekrachtigt dat zonder zich dat zelf te realiseren. De identificatie met het vrouw wordt daardoor steeds sterker waardoor de man tenslotte bij de genderkliniek uitkomt.
Als de koppeling met seks duidelijker is, wordt er vemoedelijk minder lang gefantaseerd over de vrouwenrol en valt het probleem beter in de hand te houden. Wanneer er een duidelijke koppeling is met seks blijkt die travestie minder vaak uit de hand te lopen.
Ook bij het duidelijk koppelen van verkleden aan seks krijg je echter vervelende neveneffecten. Om te beginnen verandert de seksuele oriëntatie. Voor het aangaan van relaties is die toch heel essentieel. Een travo staat als het ware te laconiek tegenover vrouwen, terwijl hij ook niet gericht is op mannen. Dat leidt dus niet tot relaties, maar tot eenzaamheid.
Een ander duidelijk probleem is dat bepaalde kleding een goed gevoel oproept. Het prikkelt jezelf. Daardoor ga je je in sociaal opzicht afwijkend kleden. Omdat kleding in het sociale verkeer heel belangrijk is, is dat een volgend groot probleem.
Om die reden kunnen showgirls niet vallen op zichzelf en op vrouwen, hoewel je ook bij showgirls in eerste instantie wel een bepaalde opwinding ziet bij dat vrouwelijke plaatje. Om in sociaal opzicht als vrouw goed over te komen, moet je dus die heteroseksuele gerichtheid kwijt. Dat is voor iemand die in eerste instantie toch een grote fascinatie heeft met dat ultra-vrouwelijke lastig te doen en vermoedelijk is dat de reden dat goeie showgirls schaars zijn.
Interessant is dat bij vrouwen, in tegenstelling tot wat we altijd dachten, iets soortgelijks lijkt te kunnen gebeuren. Transmannen (voormalige biovrouwen) vertonen soortgelijke emoties en problemen als transvrouwen (voormalige mannen). In beide gevallen wordt dus de sekserol en het eigen uiterlijk gekoppeld aan bepaalde sterke erotische gevoelens.
Interessant is ook dat een soortgelijk fenomeen lijkt voor te komen bij vrouwelijke showgirls. Zo was Lady Gaga oorspronkelijk ogenschijnlijk een vrij normale showgirl die zich vooral kleedde voor haar optreden en publiek. Tegenwoordig zegt ze echter zich te verkleden om zich goed en fijn te voelen, terwijl tegelijkertijd duidelijk is dat haar kleding in sociaal opzicht wat minder effectief wordt. Ze is de band met haar publiek wat kwijt.
Ook bij iemand als Miley Cyrus die in beginsel een perfecte vrouwelijke showgirl is, zie je wel erg veel selfies verschijnen. Kennelijk is ze ook wel een beetje verliefd op haar eigen plaatje.
Al deze dingen wijzen er dus op dat het koppelen van bepaalde gevoelens aan het eigen uiterlijk en aan de eigen sekserol veel vaker gebeurt en bijna niet valt te voorkomen.
Mensen denken niet streng analytisch, maar associatief. De emoties van een bepaald moment worden in beginsel aan alles gekoppeld en niet aan één specifiek bestanddeel van de situatie.
Echt vreemd is het dus allemaal vermoedelijk niet. Maar ook al is het dan niet vreemd, zeker bij mannen kan het allemaal gemakkelijk uit de hand lopen.
Mik
Ik lees ook nog dat je probeert te stoppen.
Dat is niet zo gemakkelijk, want als je iets bewust niet probeert te doen, ga je er voortdurend aan denken. Het wordt dan een obsessie. Tenslotte bezwijk je voor de verleiding en geef je je gewonnen.
Het beste is dus vermoedelijk gewoon doorgaan, maar de frequentie niet laten oplopen. Dus niet langer en niet vaker gaan verkleden. Probeer de boel stabiel te houden.
Sterkte, Mik
Hallo Mik
bedankt voor je reactie hierop het stoppen is moeilijk ik heb een latrelatie en kinderen ,het rokje of jurkje doe iksoms in de avond aan maar je moet alles stiekum doen ,niemand mag het zien of weten ,als ik he taanheb hou ik meer van mezelf denk ik soms,het zal wel liggen aan sommige gebeurtenissen die zijn gebeurd in mijn leven ,dat ik graag nu in dameskleding loop ,ben er vaak mee bezig denk er veel aan ,ja een mens zit raar in mekaar ,zou voor een keer wel eens vrouwelij kwillen uitzien ,niet op straat of zo ,en ik ga me ook niet veranderen ik blijf gewoon man ,misschien ben ik geen kerel genoeg ,een watje misschien ,gr
hallo mik
ja he tstoppen wat ik al zei is niet makkelijk ,de afgelopen week niet veel tijd gehad om rokje of jurkje aan te doen ,misschien wel beter ook voor mij ,maar denk er wel veel aan ,ik zou er best een keer vrouwelijk willen uitzien voor een keer ,maarja dat is niet zo makkelijk ,waar en wanneer doe ik dat ,ik heb misschien wel een vrouwelijke aanleg ,maarja het masturberen wil ik dan ook word opgewonden van de kleding die ik aanheb ,gr van noem mij maar lisa vind ik mooie naam
Hallo Mik,
Mijn vader draagt graag vrouwenondergoed en panty's. Ook heeft hij een behoorlijke verzameling pornomateriaal (dvd's en boekjes).
Ik probeer te begrijpen waarom hij dit doet, maar vind het moeilijk om het aan hem te vragen, omdat ik geen details wil horen.
Op de één of andere manier heb ik altijd al willen weten waar dit gedrag vandaan komt. Is het vanwege een traumatische ervaring van vroeger, of is hij hiermee geboren?
Hoort dit ook bij travestie, of hoort dit ergens anders bij? Ik hou er eigenlijk niet van om mensen in hokjes te plaatsen, maar om de één of andere reden is het in dit geval prettiger om het beestje een naampje te geven.
Hij woont trouwens alleen en kan dus zelf bepalen wanneer hij lingerie aantrekt.
Nu is hij kortgeleden door omstandigheden in het ziekenhuis terecht gekomen en zegt hij dat hij wil stoppen met 'dat vrouwengedoe'. Hij denkt dat zijn gezondheidsproblemen daar de oorzaak van zijn.
Kan hij 'stoppen', of wordt zijn drang dan alleen maar versterkt? Is het nodig om te stoppen? Iedereen heeft verschillende gedachten over dingen, zo ook over seks. De één wilt een pornofilm zien, terwijl dit voor een ander als stoornis bestempeld wordt.
Snap je wat ik bedoel?
Wilt hij misschien stoppen omdat dit als 'abnormaal' wordt beschouwd. Is het 'abnormaal'? Wat is normaal? Normaal is iets wat je er zelf van maakt toch?
Ik begrijp dat dit niet geaccepteerd gaat worden door de maatschappij, maar als hij op de één of andere manier een methode kan vinden waardoor hij zichzelf accepteert zoals hij is: "ik word opgewonden van mezelf als ik in vrouwenlingerie loop en als ik naar pornoplaatjes kijk", dan is dat toch prima, of niet?
Moet ik hem steunen in zijn 'ik wil stoppen' proces, of kan ik beter zeggen 'leef en laat leven', 'je bent wie je bent en als jij opgewonden raakt van jezelf in een bodystocking, doe gewoon lekker je ding'.
Zou deskundige hulp hem hierbij kunnen helpen? Wellicht om hem te helpen het te accepteren dat hij vrouwenlingerie nou eenmaal opwindend vind als het zelf aan heeft. Of heb jij daar een hard hoofd in?
Hopelijk kun je mij wat adviezen geven.
Overigens weten al zijn kinderen van zijn 'obsessie' af. Gelukkig is iedereen openminded wat dat betreft. Wij willen maar één ding: Paps gelukkig zien :-)
Hallo kind-van-een-t,
Je vader doet aan travestie en aan porno. Tja, het blijven mannen, hè. Er blijken twee redenen te zijn waarom mannen aan (gewone) travestie doen (dus in het verborgene, geen show-travestie die bedoeld is gezien te worden). Dat zijn seks en ontspanning. Het kan dus vooral om de seks gaan of vooral om de ontspanning (even anders zijn) of om ongeveer evenveel van beide. Vermoedelijk gaat het bij je vader meer om de seks, omdat hij ook nog interesse heeft in porno. Een echte t heeft dat namelijk meestal niet. Die ziet liever aangeklede vrouwen.
Dat is op zich wel positief, want de meeste problemen ontstaan als mannen aan gewone travestie doen als ontspanning, om de echte wereld even te ontvluchten. Ze krijgen dan vaak een steeds sterker verlangen om zo volledig mogelijk vrouw te worden.
Gewone travestie kan opeens ontstaan zelfs op oudere leeftijd, dus het is niet aangeboren. Er is ook geen trauma voor nodig. Het wordt gewoon geleerd. Dus het ABC-model van Skinner geldt. Wel heeft de ene man natuurlijk meer kans of aanleg dan de andere. Dat is bij alles zo.
Ook fantaseren over jezelf als sexy geklede vrouw met daarna ten slotte klaarkomen kan al leiden tot transseksualiteit en is dus bepaald niet zonder risico. Alles heeft zijn prijs en dit soort fantasieën kan een heel hoge prijs hebben.
Dat je vader travestiet is, is niet zo bijzonder, want we denken ondertussen dat er meer travestieten zijn dan verstokte homo's.
Dat hij wil stoppen met dat vrouwengedoe is heel normaal. Alle travestieten hebben dat of hebben dat gehad. Dat duurt een tijdje en dan begint alles weer van voren af aan, vaak met dubbele kracht. Net als wanneer je een tijd lijnt, ten slotte opgeeft en je daarna voortdurend volpropt.
Dus het is misschien beter om niet helemaal te stoppen, maar het gewoon wat minder vaak te doen. Hoe vaker je het doet, hoe verslavender het wordt en hoe meer het uit de hand loopt.
Dat zijn gezondheidsproblemen daar vandaan zouden komen, lijkt me niet echt waarschijnlijk. Die travestie werkt op zich juist ontspannend, dus op korte termijn is het helemaal niet schadelijk. De ellende komt vooral doordat die t zichzelf op laatst niet meer in de hand heeft en naar het genderteam holt. Verder krijg je als travestiet vooral problemen doordat je vlucht in je eigen wereldje en je van iedereen gaat afzonderen.
Dat afzonderen komt door twee dingen. Ten eerste is dat eigen fantasiewereldje waarin je vrouw bent, heel ontspannend en ook opwindend. Ten tweede krijg je vaak dat travestieten zich in sociaal opzicht nogal slordig en afwijkend kleden. Dat levert dus vervelende reacties op in de buitenwereld.
Wat Paps doet, moet hij zelf weten, lijkt me. Het is belangrijk en fijn als je hem steunt en niet laat vallen ongeacht wat hij zelf kiest.
De meeste 'deskundigen' zien het probleem niet. Dus als je als vrouw wilt verkleden, doe je dat toch lekker. Als je daar toevallig zelf ervaring mee hebt, denk je daar wel wat genuanceerder over.
Het belangrijkste is dat jullie je vader steunen en accepteren ongeacht de route die hij kiest, lijkt me.
Ontzettend bedankt voor je snelle reactie!
Gelukkig heeft hij kinderen op de wereld gezet die een realistische kijk hebben op de wereld en 'open minded' door het leven gaan. We willen niets liever dan hem gelukkig zien (mét of zonder bh).
Het lijkt ons ook erg stug dat zijn gezondheidsproblemen veroorzaakt zijn door de opwinding van het verkleden en de porno die hij erbij gebruikt. Wel denk ik dat zijn schuldgevoelens bij hebben gedragen aan een slechte lichamelijk conditie. Stress is nooit goed! Die schuldgevoelens draagt hij al zo'n 30 jaar met zich mee (en misschien wel langer) en dat is niet niks. Zijn geloof draagt ook een groot deel bij aan zijn stress. Hij is christen en dit past natuurlijk niet echt in het plaatje (hoewel we allemaal weten dat hij niet de enige christen is die niet in het 'plaatje' past).
Wel denk ik dat de frequentie waarin hij zich verkleed behoorlijk is toegenomen....De avond dat hij met spoed naar het ziekenhuis werd gebracht, had hij ook een bh aan (gelukkig alleen een sportmodelletje zonder opvulling, dus daar konden mijn broers zich prima uit lullen bij de arts :-)) 'het was voor zijn manboobs' zei één van mijn broers. De arts vond het allemaal heeeeeel erg aannemelijk en paps slaakte een zucht van verlichting.
Het maakt ons (kids) niet uit, als hij zichzelf maar happy voelt. Het probleem is echter dat wij denken dat hij zich niet happy voelt.
Hij is altijd al een einzelgänger geweest en dit draagt daar niet echt aan bij. En het is echt een hele leuk vent. Hij heeft ontzettend veel te vertellen, heeft veel humor en is erg creatief. Zonde om dat verborgen te houden voor de wereld, toch?
Om eerlijk te zijn, vermoeden wij wel dat er 'vroeger' iets gebeurd is. Hij heeft alleen maar broers en zijn moeder (mijn oma) had erg graag een meisje gewild.
Mijn vader was haar lievelingetje.
Er gaan geruchten in de familie dat ze zelfs zwanger is geweest van een meisje, maar dat het mis is gegaan.
Wij vermoeden dat 'oma' hem als een dochter behandeld heeft. Mijn vader heeft het niet bepaald makkelijk gehad. Hij was vroeger gehandicapt (kon niet goed lopen) en daar is hij erg mee gepest.
Als het verhaal klopt, dan was hij wel een gemakkelijk slachtoffer voor conditionering van mijn oma.
Hoe denk jij daarover? Of dit verhaal waar is, weet eigenlijk niemand en misschien is het wel tijd om hier eens wat dieper op in te gaan met paps.
Of denk je nu dat wij zoeken naar een oorzaak terwijl er in de meeste gevallen geen oorzaak aan ten grondslag ligt? Zou het voor ons een vlucht kunnen zijn in de hoop dat wij iemand anders als 'schuldige' aan kunnen wijzen voor deze hele situatie (terwijl wij echt wel weten dat onze paps een eigen verantwoordelijkheid heeft. Hij is inmiddels immers oud en wijs genoeg om zelf beslissingen te nemen). Ik wil wel nogmaals benadrukken dat het ons niet uitmaakt dat hij damesondergoed etc aantrekt, wel maakt het ons uit dat hij niet gelukkig is en ik zou er meer vrede mee hebben als zijn gevoel voor ongelukkig zijn voortkomt uit zijn eigen 'ik', door zijn gevoel van 'anders' zijn, dan wanneer zijn drang naar verkleden en porno voortkomt uit iets wat hij vroeger mee heeft gemaakt. Ik zou dat namelijk echt verschrikkelijk erg vinden.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het al heel lang weet dat mijn vader 'anders' is. Ik heb echter nog nooit op internet research gedaan. Eerlijk gezegd denk ik sinds gisteravond niet meer dat mijn vader 'anders' is. Ik heb inmiddels ook wel door dat er wel heel erg veel mannen en jongens zijn die het dragen van o.a. dameslingerie als hobby hebben.
Ik hoop niet dat je het erg vindt dat ik weer gebruik wil maken van je mening en kennis en hopelijk wil je mij nogmaals antwoorden.
hallo
ik lees net je verhaal ik ben zelf 55 jaar en ben sinds een paar jaar bezig met verkleden niet in die mate van elke dag of zo en maanden ook helemaal niet ,het is bij mij ook in een keer begonnen je wilt die vrouw zijn in dat rokje in mijn geval en panty aan he twerkt opwindend vind ik soms een bh aan ,je voelt je een ander persoon die vrouw dan je gaat masturberen in mijn geval omdat het opwindend is ,ik heb die drang niet altijd ,alleen als ik veel tijd heb dan ben je er meer mee bezig ,ik ga hier niet mee naar buiten maar gewoon in huis ,ik heb een lat relatie eb nvaak alleen dus ik kan gaan doen als ik wil ,heb de kleding ook wel eens weggedaan maar kocht weer nieuwe ,hiervanafkomen ik weet het niet zou kunnen maar die drang blijft toch een beetje,je bent even die andere persoon ,dus die vrouw in jouw ,verder kan ik er niet veel op zeggen het is iedereen persoonlijk hoe dit invult die verkleding noem ik het maar , gr vam noem mij maar lisa
Hallo Anoniem,
Dat idee van conditionering door 'oma' lijkt me niet te kloppen. Als zijn moeder hem echt in die meisjesrol wist te krijgen, zijn er maar twee mogelijkheden. Hij vond het heerlijk en dan was het nu een show-t en al lang uit de kast of hij vond het vreselijk en dan was vermoedelijk nooit gewone travestiet geworden.
Maar zaken als gepest worden, een handicap hebben en erg begaafd zijn op bepaalde punten zijn typisch dingen die je vaak bij gewone t's tegenkomt.
Maar als de frequentie van dat verkleed zijn de laatste tijd sterk is toegenomen, dan neemt ook de drive om voortdurend vrouw te zijn sterk toe. En dat geeft ook een soort stress. Je wilt iets heel erg graag, maar je durft niet goed vanwege de vele consequenties.
Ik ben bang dat er geen gemakkelijke oplossingen zijn. Als je alleen woont en alle tijd hebt, is het moeilijk met zoiets heerlijks te stoppen. Het resultaat is dat je verder wilt en dat is bepaald niet niks.
Bij programmeren hadden we het vroeger wel over de wet van behoud van ellende. Als je een probleem op een bepaalde manier had opgelost, ontstond er prompt elders een ander probleem. Zo is het met travestie helaas ook vaak. Wat je ook doet, je houdt ellende.
Als je jong uit de kast komt, levert dat giga veel ellende op. Kom je niet uit de kast, dan geeft dat je hele leven lang een hoop stress en frustratie. Als je dan ten slotte toch besluit dat er maar één ding opzit, lijkt het allemaal een tijdje heel mooi tot het nieuwe eraf is en je het niet meer ziet zitten.
Misschien is de beste en simpelste oplossing te erkennen dat je t bent en dat je dus gewoon moet accepteren dat het leven vaak niet leuk is.
Juist het streven naar geluk leidt vaak tot veel ongeluk, vrees ik.
Groetjes,
Mik
Hallo Lisa,
Eigenlijk is het heel simpel. Een aantrekkelijke vrouw is voor een man een seksobject. Het is iets dat zijn seksuele lust opwekt.
Wanneer je nu als man zelf voor vrouw speelt, wek jezelf die seksuele lust op en heb je geen echte vrouw meer nodig.
Op zich is dat dus wel handig.
Maar waar al die mannetjes geen rekening mee houden, is de conditionering die plaatsvindt.
Doordat ze een hele tijd lang die vrouwenrol spelen voordat die daarna bekrachtigd wordt, willen ze steeds vaker vrouw zijn. Ze raken dus tot over hun oren verliefd op de vrouwenrol.
Het resultaat: ze zoeken niet langer echt actief naar een vrouw en ze willen vrouw zijn, terwijl ze qua lichaam man zijn.
hallo mik
ja het punt is je wilt graag in dat vrouwenlichaam zitten er sexy uitzien voor mij dus ,je raakt verliefd op je zelf omdat je een vrouw ziet in mannenlichaam ,allemaal heel dubbel maar ik voel me er prettig bij ,zou best voor ee ndag gewoon als vrouw verkleed zijn ,kijken hoe het staat,wat zit een mens toch complex in elkaar denk ik wel eens ,die vrouwelijkheid wil ik een kee rmeemaken ,het man zijn is niet altijd leuk vind ik ,je moet altijd maar flink zijn ,je hard opstellen is niet altijd leuk meer .gr lisa
Hallo Lisa,
Wie wil niet een dag een mooie vrouw zijn? Vrouwen willen dat in ieder geval wel. Dat mannen dat ook wel eens willen, lijkt misschien wat vreemd, maar ik vind het op zich heel begrijpelijk en ook niet verkeerd. Ik kan er nog steeds niet echt kwaad in zien.
En het tweede punt dat je noemt, klopt ook. Het is helemaal niet zo gemakkelijk om man te zijn. Aan een vrouw worden in de praktijk gewoon belangrijk minder hoge eisen gesteld dan een man, omdat ze in beginsel een vruchtbare vrouw is. Mannen missen dat voordeel.
Toch zie ik in de praktijk dat dat voordeeltje bij vrouwen heel vaak verkeerd uitpakt. Juist doordat je het als man moeilijker hebt, word je ook harder en flinker.
hoi mik
ja lisa nog een keer
ja het is moeilijk om te stoppen ,het liefst draag ik iedere dag even een rok aan wat niet altijd lukt je moet ook nog andere dingen doen in het leven
het dameskleding willen dragen is dat nu ee naangeboren iets of kan dat altijd gebeuren op wilekeurige leeftijd ,als ik een rok draag heb ik het gevoel dat ik met een vrouw bezig ben in iedergeval het mastuberen dsn je ziet een beetje vrouw in je en dat vind je geil sorry ,ik probeer steeds kleding te kopen van markplaats maar durf er niet goed naar toe ,wat zullen ze wel denken van me .ik wou het hier even bij laten gr lisa
Gewone travestie is niet aangeboren, want het ontstaat soms van de ene dag op de andere dag op latere leeftijd. Soms wel na het 60-ste.
Voor showgirls/showtravestie geldt dat het voor een deel wel aangeboren is, omdat je een vrouwelijk uiterlijk heel erg meehelpt.
Als je het taboe overboord gooit (dat je geen vrouwenkleren mag dragen als man) gooi je ook die travestie overboord. Hoe sneller je dat doet, hoe beter, lijkt me. Dus, waar maak je je druk over.
hoi mik
ik wil er steeds mee stoppen maar dan toch wil ik die rok aan ,omdat het fijn zit ,ik word er iets rustiger van vind ik ,ik kom wel eens op ee nchatsite ,en die mannen vinden het mooi van me ,ze zien me graag ook met bh en en panty ,wat me wel goed staat ,ben geen homo ,gewoon hetro maar als een man dat zegt word ik wel iets anders van .ik wil niks met hun maar ze vinden me dan sexy ,dit is toch normaal gedrag ook van een man
gr lisa
Ja, klinkt bekend. Een mengeling van ontspanning en seksuele opwinding. Dat is wat gewone travestie motiveert als je Vennix goed leest.
Je wilt ermee stoppen, maar dat lukt niet meer. Ook een bekend verhaal. Aan één kant wil je het niet, omdat je dat taboe geleerd hebt. Dus sociaal gezien is het fout.
Aan de andere kant smaakt het goed. Dus je gaat stiekem door.
Het probleem is dat het een soort verslaving is, die ten slotte gemakkelijk uit de hand kan lopen.
Natuurlijk is het prettig van anderen te horen dat je er goed uitziet of sexy bent. Dat prikkelt je fantasie.
Als je die rol echt gaat spelen in real life dan wordt het opeens een veel minder leuk verhaal. Dus ik denk dat het meer dromen is van een rol als showgirl dan echt doen. Ik ken eigenlijk geen showgirls die op de lange termijn echt gelukkig zijn geworden.
Dus de droomwereld is mooi, maar de echte wereld niet.
Een tussenoplossing die je tegenwoordig wel regelmatig ziet, zijn mannen die wel gewoon als man een goede maatschappelijke carrière hebben opgebouwd en dan in hun vrije tijd af en toe als vrouw naar buiten gaan.
Dan heb je de voordelen van het man zijn en de voordelen van het vrouw kunnen zijn.
hallo mik
ja klopt het smaakt soms naar meer je leeft in een fantasie wereld ,ik vind vrouwen mooi wil dat dan ook soms zelf zijn dat gevoel hebben van vrouw ,ik kan het niet goed uitleggen wat het is ,wil soms mijn rokjes zo weg doen en het niet meer doen ,het is zo dubbel ,misschien ga ik het missen ,ik kan nu ook bij iemand wat kopen waar ik ook 2 rokjes heb gekocht ,,ik stel het steeds uit om op te halen ,ik wil nie tte veel in huis hebben , stel je voor dat als mijn kinderen komen en het ontdekken ,zou me dood schamen ,ik verstop het steeds in huis ,dus ik kan niet te veel in huis hebben ,het komt hier opneer ik wil gewoon eens zien hoe mij het staat in dameskleding ,maar doe je dat ,kan in huis niet goed,wil niet teveel kleren in huis hebben ,wil er ee nkeer sexy uitzien zoals een vrouw kan zijn ,dan mag ee nman zeggen wat die er van vindop een chatsite,ik weet het soms niet meer ,mijn hoofd zit er soms vol van ik sta er vaak mee op ,slaap soms met ee nkort rokje ,zit gewoon lekker ,en word er opgewonden van ,dus je weet wel wat er dan gebeurd ,
gr lisa
Hallo Lisa,
Dank voor je beschrijving.Ja, je beschrijft het goed. Dank zij Vennix weten we vrij goed dat bij gewone travestie (zoals bij jou) twee factoren motiverend zijn: seksuele opwinding (SO) en prettig anders als vrouw (PAV). Bij jou is het nog vooral SO zo te lezen. Als de PAV overheersend wordt, krijg je mogelijk een probleem.
Het gekke is dat we veel minder goed weten wat showgirls (showgirl-travestie) drijft.
Ik had een gesprek met showgirl M. hierover. Zij vertelde wel verkikkerd te zijn op het vrouwelijke uiterlijk en ook graag naar mooie vrouwen te kijken etc. De reden om dan toch een vriendje te hebben was meer praktisch. Die gefixeerdheid van haar vriendje op haar vrouwelijke uiterlijk etc. gaf haar een kick. Ze omschreef het verder heel treffend vond ik: 'Wij [showgirls] houden niet van mannen, maar mannen houden van ons.' Dat herken ik helemaal.
hallo mik
hier lisaog even ,ik heb mijn kleding weggedaan en wil proberen er mee testoppen dat verkleden ,ik moet allws in geheim doen en is niet meer op te
brengen wil niet betrapt worden ,en zie wel hoe het verder gaat ,tja de mannen vonden mij mooi in kort rokje maar gezien ik toch meer hetro ben probeer ik dit niet meer te doen ook niet op een chat site waar ik dan op was ,dus even zien of me dat lukt ,ben toch teveel bezig met soms vrouw willen zijn en dan ben je niet en word je niet tenzij je er iets aandoet ,nee laat mij maar naar mooie vrouwen kijken hoe ze er mooi gekleed uitzien
zo dit was voorlopig mijn verhaal en ik hoor wel je reactie mik
gr Lisa
Hallo Lisa,
Je probeert te stoppen, maar je hebt de drive nog. Op een gegeven moment krijg je een zwak moment en begin je weer opnieuw. Op zich zou dat nog niet zo'n groot probleem hoeven zijn, maar vaak geeft men zich er dan ook helemaal aan over en gaat het dan dus pas echt los. Nou ja, in ieder geval win je weer een paar jaar.
De enige manier om echt van die drive af te komen, is wel vrouwenkleren dragen, maar dat niet bekrachtigen. Zeker als je in de kast zit is dat vaak lastig, omdat je in de kast bepaalde vaste gewoontes heb opgebouwd die bekrachtigend werken.
Blijft lastig dus. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat.
Mik
Aan de ander kant waarom zou je in de kast geen dameskleding kunnen dragen, maar dat niet bekrachtigen (niet fantaseren, niet ontspannen, geen leuke dingen doen, geen seks)? Op die manier zou je de drive kunnen kwijtraken. Die drive is veel lastiger dan het echte verkleed rondlopen.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
hoi mi k
lisa nog even ,ik denk dat ik misschien wel bi ben er zijn mannen di me leuk vinden in rokje en panty en bh wat ik zelf ook wel mooi vind ,heb er geen ervaring mee met een man maar wie weet alhoewel ik graag naar mooie vrouwen kijk en nog relatie heb het is een dubbelgevoel ,misschien dat ik een keer afspreek met iemand en ervaren wat het is met een man ik wi lgee nsex of zo maar gewoon een beetje voele nbij elkaar strelen ,als de klik er maar is ,i kbe nhier al een paar jaar mee bezig wat het is, mocht ik echt bi zijn, ik val verder niet op mannen hoor maar soms dat gevoel ,ik chat nu ook met iemand al een tijdje en we willen een keer afspreken met mekaar ,hij heeft ook relatie nog ,of ik er goed aan doe weet het niet ,ik wil geen seks met diegene ,he tis soms moeilijk wat te doen ,wat vind jij hiervan wat ik nu doe ,ik lucht mijn hart een beetje bij jouw ik weet het ,dus ik hoor graag van je
gr lisa
De reactie stond er dubbel. De eerste heb ik daarom verwijderd.
Ja, dat fantaseren over de vrouwenrol hoort echt bij gewone travestie. Op het moment dat je die vrouwenrol echt speelt, ben je of word je showgirl. Een prachtig voorbeeld van een echte showgirl is Conchita Wurst. Heel erg vrouwelijk, ook wat extreem en overdreven.
In de praktijk zie je dat die overstap van fantasie naar realiteit bij gewone travestieten niet goed lukt. Dus het blijft bij dromen, bij fantasie of bij een enkel contact.
De reden daarvoor is dat de werkelijkheid veel minder opwindend is dan de fantasie. Dit soort contacten zijn in werkelijkheid gevaarlijk, moeilijk, niet leuk. Zelfs voor 'geboren' showgirls is het heel zwaar.
Als je je wat beter verdiept in Conchita, zie je dat ook terugkomen. Ze was vaak 'melancholiek' (depressief). Verder geeft ze aan dat het in het dorpje waar ze woonde vaak niet gemakkelijk was, omdat ze afweek.
Is het verkeerd om te doen? Ik denk van niet, want op die manier raak je wel die verleidelijke fantasie kwijt.
Maar kijk goed uit, want wat je doet is levensgevaarlijk. Dus zorg dat je weet wat je doet. Zorg dat je de situatie meester blijft. Zorg dat je altijd een plan B hebt. En misschien wel het belangrijkste: zorg voor een perfect uiterlijk.
hallo mik
bedankt voor je reactie ,ik kijk wel even wat ik er mee doe,ik doe niet zomaar wat ,weet dat de wereld raar in mekaar zit en soms gevaarlijk op dit terrein ,maar als iemand echt eerlijk is wil ik het proberen en dat zoek ik eerst uit ,ik gewoon vrouwelijk wat ik dan wil proberen een keer
gr lisa
hoi mik ben ik even weer
weinig gedaan wat betreft het
vrouwelijk kleden ,geen tijd gehad
maar wil toch soms eens iets proberen hoe ik er uit zou zien opgemaakt en kort rokje etc
i kwil in de kast blijven dat wel maar wat kan i knu het beste doen
lijkt me opwindend
ik hoor het wel
gr lisa
hallo mick
zoals i kal zei de laatste 4 tot 5 maanden niks gedaan aan het travestie zijn volgens mij gaat het de goede kant op denk er wel eens aan om er vrouwelijk uit te zien e ndan samen met een man zijn wat ik al in eerder artikel zei ,om er een keer mee af te spreken ,dus we zien wel ,maar alles zit op een laag pitje
gr Lisa
Hallo mik
ik heb je ee nmail gestuurd weet niet goed wat ik met me zelf aanmoet ,het is een beetje warrig hoe ik me soms voel wil graag vrouwelijk gekleed gaan vooral de laatste tijd
gr lisa
Hallo Mik hier lisa ja he tis toch moeilijk te stoppen ik doe soms nog een rok aan
net wat je zei het stoppen valt niet mee,je krijgt dat opwindende gevoel vind ik,daarbij ik chat soms met eenman en die zei ik het ook ,nou moet ik zeggen we chatten al een tijdje en ik he bmisschien iets bigevoelens tenminste wij samen dan en we komen een keer bij elkaar en hij vind het leuk van mij wat ik aan heb ,is dit wel een goed idee om te doen.
hoe ga ik met deze situatie om stuur me aub een berichtje terug,ik wil hem wel ontmoeten en misschien doen we iets met elkaar zal niet veel zijn maar toch he tis een beetje een bigevoel denk ik ,of ik vind het toch niet zo leuk dan, maar dat is dan een risico
gr lisa
Hallo MIk
Hier Lisa wil je toch even zeggen zoals ik al eerder zei ik heb die ontmoeting
gehad met die man het ging prima ik was danwel niet in dameskleding maar gewoon bij elkaar geweest en elkaar toch een beetje verwent het was een leuke ervaring en dat zal toch wel een beetje komen door mijn bigevoel ,we chatten al een tijdje en het moest er toch maar van komen ,het is dan wel de eerst keer en verliep goed maar het geeft geen vervolg het is goed zo i kweet nu wat een man bij mij teweeg heeft gebracht,en ga dus daar niet verder mee ,ik hou me misschien nog een beetje bezig met verkleden ,zo dat was het weer ,ik hoop dat je er nog op reageerd
gr Lisa
Hallo Mik
bedankt voor je reactie via de mail
gr lisa
Hallo Mik,
Wat een goed initiatief.
We zijn nu bijna november 2021.
Heb je al evolutie gezien in de maatschappij sinds je startte door het hele LGBTQI+ gebeuren naar travestie/crossdressing toe?
Groetjes,
Bi
Een reactie posten